เรียนรู้ ภาษาภูไท

มาหูจักภาษาภูไท (มารู้จักภาษาภูไท)

ใช้ ออกเสียงเป็น เซ้อ เช่น เซ้อเห้อไป๋เมิง(เมือง) มิเห้อเว้าไก๋ แปลว่า ใช้ให้เข้าไปในเมือง ห้ามบอกว่าไกล

ใต้ = เต้อ เช่น  เฮินข้อยยุทางบ้านเต้อพู้น แปลว่า บ้านฉันอยู่ทางใต้นู่น

ใด, ไหน = เลอ เช่น หองเจ้าน่ะอั๋นเลอ แปลว่า ของเธออ่ะอันไหน

ใคร = เพอ เช่น เพอเอ็ดผะเหลอยูซิเลอ ใครทำอะไรอยู่ที่ไหน

ใกล้ = เค่อ เช่น เพอยูไก๋เพิ้นเห้อ เพอยูเค่อเพิ้นซัง แปลว่า ใครอยู่ไกลเขาจะให้ ใครอยู่ใกล้เขาจะเกลียด

ใบ = เบ๋อ เช่น ไปเอ๋าเบ๋อตองโก้ยมาเห้อแน แปลว่า ไปเอาใบตองมาให้หน่อย

อะไร = ผะเหลอ เช่น เอ็ดผะเหลอยู แปลว่า ทำอะไรอยู่

หัวใจ = โหเจ๋อ เช่น เอ๋าผะเหลอเอ็ดโหเจ๋อ แปลว่า เอาอะไรทำหัวใจ

ทำ = เอ็ด เช่น เอ็ดอั๋นกิ๋นแซบ แปลว่า ทำอาหารอร่อย 

ประมาณนี้ก่อนนะคะ ใครสนใจ หรือสงสัยอะไร เม้น หรือ สอบถามได้นะคะ  ขอบคุณค่ะ ^^